معنی سرزمین و کشور

اقلیم

آب و خاک

لکا، وادی، دیار، زادبوم

خطه

لکا

مصر

سرزمین. [س َ زَ] (اِ مرکب) ملک.مملکت. ناحیت. کشور. اقلیم. مرز و بوم:
سحرگه رهروی درسرزمینی
همی گفت این معما با قرینی.
حافظ.
سرزمینی است که ایمان فلک رفته بباد.
؟

زمین پهناور که قوم و طایفه‌ای در آنجا به‌سر ببرند، مرزوبوم، کشور،

ارض، اقلیم، بوم، خطه، دیار، زمین، قلمرو، کشور، مرزوبوم، ملک، مملکت، ناحیه

بوم و بر

(~. زَ) (اِمر.) مرز و بوم.

ارض، تربه، منطقه

territorio

Anlegen, Bereich, Gebiet (n), Gegend, Land (n), Landen, Landstrich

مملکت، مرزوبوم، اقلیم

899